NOWY STATUT
Statut Stowarzyszenia Żywy Różaniec został zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski podczas 393. Zebrania Plenarnego, na mocy Uchwały nr 21/393/2022 z dnia 11 października 2022 r., na czas nieokreślony
2022-10-31
Źródło: https://rozaniec.eu/zywy-rozaniec/statut-stowarzyszenia-zywy-rozaniec/
Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy.
Modlitwa różańcowa, powszechnie znana i wielokrotnie polecana przez papieży, zyskała popularność dzięki wspólnotowej formie modlitwy, zainicjowanej przez Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.
Niniejszy statut ma służyć osobom zjednoczonym we wspólnym odmawianiu różańca, by odkrywając głębię tej modlitwy i sięgając do korzeni tej właśnie formy jej praktykowania, zyskiwali, za zachętą św. Jana Pawła II, „sposobność duchową i pedagogiczną do osobistej kontemplacji, formacji Ludu Bożego i nowej ewangelizacji” (RVM 3).
Stowarzyszenie to nosi nazwę „Różańca”, gdyż jego członkowie, podzieleni na grupy po dwadzieścia osób, odmawiają go codziennie, każdy jeden dziesiątek, a także dlatego, że każda grupa składa się z tylu osób, ile jest tajemnic w różańcu.
Stowarzyszenie nazywa się „Żywym”, gdyż liczba osób, które się nań składają, niejako wprawia je w działanie poprzez ciągłe recytowanie modlitw, które czerpią swą skuteczność z rozważania tajemnic Jezusa i Maryi, czy to w celu nawrócenia grzeszników, czy doskonalenia sprawiedliwych. Zwie się je „Żywym”, gdyż ci, którzy go tworzą, są zastępowani przez kolejnych, gdy ci umierają, bądź gdy zeń odchodzą.
§ 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
1. Stowarzyszenie Żywy Różaniec, zwane dalej: Żywym Różańcem, jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych o charakterze modlitewnym i formacyjnym, działającym na terenie całej Polski, nieposiadającym osobowości prawnej.
2. W swojej działalności Żywy Różaniec kieruje się postanowieniami Kodeksu Prawa Kanonicznego, szczególnie tymi, które dotyczą prywatnych stowarzyszeń wiernych (kan. 321-326), oraz uchwałami Konferencji Episkopatu Polski w sprawach jego dotyczących.
3. Działalność Stowarzyszenia Żywy Różaniec na terenie poszczególnych diecezji odbywa się za zgodą biskupa diecezjalnego.
4. Stowarzyszenie Żywy Różaniec posiada jako oznaczenie graficzne logotyp w kolorze niebieskim na tle białym, w formie językowej polskiej (załącznik nr 1).
§ 2
ISTOTA I DUCHOWOŚĆ
1. Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, z których każda zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej. Liczba osób we wspólnocie podstawowej odpowiada liczbie tajemnic różańca świętego.
2. Zgodnie z pragnieniem założycielki Żywego Różańca, Pauliny Jaricot, która chciała „uczynić różaniec modlitwą wszystkich” i „poprzez różaniec odnowić wiarę”, Żywy Różaniec podkreśla wspólnotowy charakter rozważania tajemnic różańcowych. Choć każdy z członków Żywego Różańca modli się tajemnicą, która jemu przypadła, w miejscu i czasie przez siebie wybranym, to jednak istotną dla Żywego Różańca jest więź modlitewna, rozumiana jako świadomość wspólnej modlitwy w podjętych intencjach.
3. Dla podkreślenia wspólnoty modlitwy członkowie Żywego Różańca, tam gdzie jest to możliwe, przynajmniej raz w miesiącu zbierają się na wspólną modlitwę.
4. Zaleca się tworzenie ścisłych więzów między członkami Żywego Różańca, tak aby uwypuklić wspólnotowy charakter Kościoła.
5. W łączności z całym Kościołem Żywy Różaniec podejmuje jako główną intencję swoich modlitw intencje polecane przez Ojca Świętego w Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy i inne intencje podawane przez papieża oraz intencje polecane przez biskupa miejsca.
6. Mając na uwadze to, co zostało powiedziane w ust. 1-3, zgodnie z zamysłem założycielki Pauliny Jaricot program duchowy Żywego Różańca obejmuje:
- wypraszanie miłosierdzia Bożego przez wstawiennictwo Maryi, Matki Bożej;
- troskę o wzrost wiary w duszach ludzkich;
- krzewienie modlitwy różańcowej;
- wspieranie misyjnej działalności Kościoła;
- troskę o wierność nauczaniu Kościoła – za wzorem św. Dominika.
§ 3
STRUKTURA
1. Stowarzyszenie Żywego Różańca podlega Konferencji Episkopatu Polski, która zatwierdza jego statut i wybiera moderatora krajowego spośród trzech kandydatów, których przedstawia Konferencja Moderatorów Diecezjalnych. Kadencja moderatora krajowego trwa 5 lat; może pełnić tę funkcję przez dwie kolejne kadencje.
2. Konferencję Moderatorów Diecezjalnych tworzą wszyscy moderatorzy diecezjalni oraz członkowie zarządu.
3. Konferencja Moderatorów Diecezjalnych w głosowaniu zwyczajnym wyłania zarząd Stowarzyszenia, w skład którego wchodzi: pięciu moderatorów diecezjalnych oraz przedstawiciel Papieskich Dzieł Misyjnych, przedstawiciel redakcji czasopisma formacyjnego, jakim dla Żywego Różańca jest miesięcznik „Różaniec” i przedstawiciel wspólnoty, o której mowa w punkcie 13 tegoż paragrafu. Kadencja zarządu trwa 5 lat. Moderatorzy diecezjalni mogą być wybierani do zarządu kolejno przez dwie kadencje.
4. Przewodniczącym zarządu Stowarzyszenia i Konferencji Moderatorów Diecezjalnych jest moderator krajowy.
5. Siedzibą Stowarzyszenia Żywego Różańca i zarządu jest Dom Wydawnictwa Sióstr Loretanek w Warszawie, ul. L. Żeligowskiego 16/20.
6. Na terenie diecezji Żywy Różaniec podlega biskupowi miejsca, który mianuje moderatora diecezjalnego oraz określa sposób współpracy między wspólnotami Żywego Różańca.
7. W parafii grupy Żywego Różańca podlegają władzy proboszcza, który sprawuje ją osobiście lub przez wyznaczonego kapłana, zwanego moderatorem parafialnym.
8. Wspólnoty Żywego Różańca powstałe przy szkołach, wspólnotach zakonnych oraz innych ośrodkach pozostają w łączności z proboszczem parafii, na terenie której powstały.
9. Róże różańcowe powstałe w przestrzeni internetowej lub w inny sposób, mogą być włączone do Żywego Różańca jeżeli przyjmują jego statut. Inicjator czy założyciel takiej róży/koła współpracuje z proboszczem parafii, do której należy.
10. Podstawową jednostką Żywego Różańca jest wspólnota dwudziestu osób zwana „różą” lub „kołem”. Na czele róży/koła stoi zelator/zelatorka wyłaniany/wyłaniana według miejscowej tradycji.
11. Wszyscy zelatorzy w parafii tworzą Parafialną Radę Żywego Różańca, która może spośród siebie wybrać osobę koordynującą ich pracę, zwaną zelatorem parafialnym.
12. Członkowie Żywego Różańca posługują się Ceremoniałem Żywego Różańca i Modlitewnikiem Żywego Różańca zatwierdzonym przez właściwą władzę kościelną.
13. Do Stowarzyszenia Żywy Różaniec mogą być formalnie włączone inne wspólnoty różańcowe (jak np. wspólnota „Różaniec Rodziców”), które akceptują statut Stowarzyszenia Żywy Różaniec i na pisemną prośbę tej wspólnoty będą przyjęte przez Konferencję Moderatorów Diecezjalnych do niniejszego Stowarzyszenia. Wspólnoty te mogą zachować swoje cele, reguły działania i nazewnictwo oraz charakteryzujące ich logo, dołączając do niego logo Stowarzyszenia Żywy Różaniec.
14. Kadencja osób wybranych do pełnienia funkcji moderatora krajowego i zarządu na 3 lata z dniem wejścia w życie znowelizowanego statutu zostaje przedłużona do 5 lat liczonych od dnia wyboru.
§ 4
PRZYNALEŻNOŚĆ
1. Do Żywego Różańca może należeć każdy ochrzczony, który tego prawa nie został pozbawiony przez prawo kościelne.
2. Do Żywego Różańca przystępuje osoba przez wyrażenie swej decyzji wobec zelatora/zelatorki lub proboszcza czy moderatora parafialnego.
3. Ten, kto został przyjęty do Żywego Różańca, nie może być z niego usunięty, chyba że inaczej o tym mówi prawo kanoniczne.
4. Przynależność do Żywego Różańca nie wyklucza przynależności do innych stowarzyszeń i ruchów o charakterze modlitewnym, formacyjnym czy apostolskim.
§ 5
ZADANIA I OBOWIĄZKI
1. Zadania i obowiązki członków Żywego Różańca:
- codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego; opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego;
- udział w miesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic lub zmiana samodzielna według wskazań zelatora/zelatorki;
- uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła;
- rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej;
- odważne stawanie w obronie wiary;
- udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży/ koła;
- kapłani należący do Stowarzyszenia ofiarowują raz w roku Ofiarę Mszy świętej w intencji Żywego Różańca;
- osoby zakonne ofiarowują w tej samej intencji jedną Komunię świętą w roku.
2. Zadania i obowiązki zelatora/zelatorki:
- dba o swoje życie duchowe i formację osobistą;
- troszczy się o prawdziwego ducha modlitwy we wspólnocie;
- czuwa nad pełnym składem osobowym róży/koła oraz koordynuje comiesięczną wymianę tajemnic;
- zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich;
- utrzymuje stałą łączność między kapłanem odpowiedzialnym za Żywy Różaniec a różą/kołem i między różami/kołami;
- odwiedza chorych członków róży/koła;
- zbiera składki na Mszę świętą, dzieła charytatywne, misje i inne cele.
3. Zadania i obowiązki moderatora parafialnego:
- przyjmuje członków do Żywego Różańca i prowadzi Parafialną Księgę Żywego Różańca;
- dba o formację zelatorów i członków Żywego Różańca;
- prowadzi miesięczne nabożeństwa i podaje intencje na dany miesiąc;
- współpracuje z moderatorem diecezjalnym;
- tam, gdzie istnieje Parafialna Rada Żywego Różańca, koordynuje jej pracę, dbając o współpracę wszystkich zelatorów;
- koordynuje funkcjonowanie róż internetowych, które istnieją w parafii.
4. Zadania i obowiązki moderatora diecezjalnego:
- jest odpowiedzialny za Żywy Różaniec w diecezji;
- organizuje spotkania zelatorów i moderatorów w diecezji;
- raz w roku organizuje ogólnodiecezjalne spotkanie członków Żywego Różańca;
- dba o formację teologiczną i duchową wszystkich członków Żywego Różańca;
- na mocy swej nominacji jest członkiem Konferencji Moderatorów Diecezjalnych Żywego Różańca i uczestniczy w jej spotkaniach;
- do wypełnienia swoich zadań może powołać Diecezjalną Radę Żywego Różańca, którą zatwierdza biskup diecezjalny;
- czuwa nad realizacją zadań statutowych Żywego Różańca w diecezji
- współpracuje z diecezjalnym dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych;
- koordynuje funkcjonowanie róż internetowych, które istnieją w diecezji.
5. Zadania i obowiązki Konferencji Moderatorów Diecezjalnych:
- stanowi forum dzielenia się doświadczeniem w zakresie krzewienia modlitwy różańcowej;
- koordynuje działania Żywego Różańca na terenie całej Polski;
- wybiera w głosowaniu zwyczajnym spośród swoich członków trzech kandydatów do funkcji moderatora krajowego i przedstawia ich Konferencji Episkopatu Polski;
- wybiera w głosowaniu zwyczajnym spośród moderatorów diecezjalnych pięciu kandydatów do zarządu Stowarzyszenia Żywy Różaniec;
- przeprowadza zmiany statutu Stowarzyszenia Żywy Różaniec i przedstawia je do zatwierdzenia Konferencji Episkopatu Polski;
- podejmuje decyzję o formalnym włączaniu do Stowarzyszenia Żywy Różaniec innych wspólnot różańcowych na ich wcześniejszą pisemną prośbę;
- współpracuje z innymi ruchami różańcowymi.
6. Zadania i obowiązki zarządu Stowarzyszenia Żywego Różańca:
- przygotowuje program i materiały formacyjne dla Żywego Różańca;
- przygotowuje ogólnopolskie spotkania i rekolekcje dla członków Żywego Różańca;
- służy radą i pomocą w rozstrzyganiu spornych kwestii odnoszących się do zachowywania statutu na szczeblu diecezjalnym.
7. Zadania i obowiązki moderatora krajowego Żywego Różańca:
- reprezentuje Stowarzyszenie Żywy Różaniec na zewnątrz;
- zwołuje spotkania zarządu Stowarzyszenia i Konferencji Moderatorów Diecezjalnych i im przewodniczy;
- reprezentuje Żywy Różaniec przed Konferencją Episkopatu Polski i raz w roku przedstawia jej sprawozdanie z działalności Żywego Różańca;
- współpracuje z dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce, redakcją miesięcznika „Różaniec” i wspólnotami, o których mowa w § 3 ust. 13.
§ 6
PRZYWILEJE CZŁONKÓW ŻYWEGO RÓŻAŃCA
1. Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:
- przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca;
- uroczystości Narodzenia Pańskiego;
- uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego;
- uroczystości Zwiastowania Pańskiego;
- uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny;
- wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej;
- uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny;
- święta Ofiarowania Pańskiego.
2. Uczestniczy w dobrach duchowych Zakonu Kaznodziejskiego.
3. Uczestniczy w obietnicach Najświętszej Maryi Panny dotyczących tych, którzy odmawiają różaniec.
4. Wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, tak za życia, jak i po śmierci.
Cmentarz de Loyasse. Możesz tu dojechać autobusem nr 90 do przystanku "Jaricot" przy ulicy Pauliny Marii Jaricot. Stąd już kawałek spacerkiem do wejścia głównego na stary zabytkowy cmentarz. Przesympatyczny Pan dozorca pomoże wskazać miejsce pierwszego pochówku Czcigodnej Pauliny. Wyznaczona flamastrem droga do kwatery pana Ricarda Vittona. Cmentarz jest otwarty od godziny 17.00
Z cmentarza udajemy się spacerem, alejką wśród pąkujących już drzew w stronę pięknej Bazyliki Notre-Dame de Fourvière. Wiosnę czuć w powietrzu i wśród roślin budzących się do życia. Tutaj zaczyna się to wcześniej niż w Polsce. Tymczasem w świątyni trwało wystawienie Najświętszego Sakramentu. W głębokiej ciszy ludzie trwali na modlitwie. Było niewielu modlących się. Zostaliśmy też na chwilę rozmowy z Panem Jezusem. Przed samą bazyliką czuwali żołnierze pilnujący, by nikt nie zakłócał spokoju. W pełnym uzbrojeniu... Ze względu na zdarzające się ataki na Kościoły we Francji jest tutaj wzmożona ochrona. Poczułam się trochę nieswojo...
Ze wzgórza de Fourvière roztaczał się wspaniały widok na Lyon. Pogada była tak piękna, a niebo przejrzyste, że w oddali, daleko, daleko pojawił się naszym oczom szczyt Mont Blanc. W linii prostej na mapie jest oddalony od wzgórza ponad 100 km. Piękny to był widok. Niestety nie do uchwycenia na zdjęciu. Po drugiej stronie rzeki Saona widzieliśmy nasz cel, Kościół Sanit-Nizier de Lyon, gdzie spoczywa ciało Pauliny Jaricot złożone tam w 1935 r.
Panorama Lyonu ze wzgórza. Ten Kościół z dwiema wieżami za budynkami na pierwszym planie to Église Saint-Nizier de Lyon. Zanim jednak miałyśmy przejść na drugą stronę rzeki, przebyłyśmy drogę ze wzgórza na ulicę Saint-Barthélemy, do Lorette, muzeum i domu. Pauliny Jaricot... Schodziliśmy ścieżką w dół, tą samą ścieżką, którą codziennie pokonywała młoda kobieta. Tu na ścieżce co klika metrów stawałyśmy na miedzianych różach. A między nimi miedziane, większe okrągłe tablice z liczbami. Liczymy...10 róż i 1 tabliczka...To Różaniec! Do domu Pauliny prowadziła ścieżka różańcowa, droga modlitwy, ciszy, śpiew ptaków wśród drzew i szum miasta w oddali...
To jest ten dom, to miejsce, gdzie zaczął się ŻYWY RÓŻANIEC, skąd ma swój początek Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary. W tym domu zmarła Służebnica Boża Paulina Maria Jaricot, samotna i zapomniana...Nie potrafię opisać emocji. Zapraszam Was do odwiedzenia muzeum...
W Muzeum na wejściu młoda dziewczyna opowiada nam historię z życia Pauliny Marii Jaricot. Ponieważ nie rozumiem języka francuskiego, Ania tłumaczy. Dostałyśmy bileciki. Później wrócimy do małego sklepiku po kilka pamiątek. Za niedużą kwotę można nabyć publikacje o założycielce PDWR, obrazki, folderki... wszystko prawie tak jak w naszej polskiej siedzibie Papieskich Dzieł Misyjnych w Warszawie. Kobieta na bileciku napisała nam miejsce, do którego powinnyśmy się udać, a gdzie jest pochowane serce Służebnicy Bożej. To Kościół Św. Polikarpa, niedaleko Kościoła św. Nizier.
Udajemy się schodami na pierwsze piętro, zwiedzamy niewielką salę z pamiątkami. Są tu stare publikacje, zdjęcia z placówek misyjnych, obrazki a także relikwiarze pierwszych męczenników...żałuję, że nie ma tłumaczenia na język polski. Myślę, że na beatyfikację warto by było zrobić tabliczki po polsku. Do Lyonu zapewne przyjdzie wielu Polaków i grup Żywego Różańca.
Na drugim piętrze znajduje się pokój... Skromnie tu. Kominek, łóżko, komoda, kilka pamiątek, różaniec i fotografie. Niewiele materialnych rzeczy pozostało po kobiecie, po której pozostało ogromnie dużo duchowych spraw. Robi na mnie wrażenie czerwony naszyjnik, który znam z portretu. Czy to ten sam naszyjnik. który nosiła młoda szesnastoletnia Paulina?
Robię pamiątkowy wpis... z emocji trzęsą mi się ręce...
Zobaczcie ...
Kończymy pobyt w muzeum, robiąc drobne zakupy. Kilka książeczek w j. francuskim, za to bogato ilustrowane. Zaraz obok na tej samej ulicy znajduje się Kaplica Świętej Filomeny. To Święta, której Paulina Jaricot zawdzięcza swoje uzdrowienie. Odkąd doznała łaski, była czcicielką Świętej.
W kaplicy spędzamy chwilę. Kolejny dziesiątek różańca na mojej drodze. Z zachwytem patrzę na portret młodej kobiety, który znam od dawna. Tutaj znajduje się wierna kopia oryginału. A oryginał jest przechowywany w siedzibie Papieskich Dzieł Misyjnych w Lyonie. Podobno Paulina kazała przemalować artyście swój wizerunek i zakryć szalem za bardzo odkryte ramiona młodej kobiety. Zapalam świeczkę. Za misjonarzy, za współpracowników na misyjnym zapleczu, proszę o łaskę zdrowia dla bliskich. Dziękuję za łaski, które otrzymałam w ostatnim czasie dla siebie.
Idziemy dalej przez Lyon Ścieżkami Pauliny Jaricot...
Schodzimy w dół schodami Mnt des Chazeaux i udajemy się w kierunku Katedry Świętego Jana. Z dołu, jak obejrzałyśmy się za siebie, ukazał się jeszcze raz niesamowity widok na Bazylikę, a poniżej wśród drzew Dom Lorette.
Mijamy piękne, stare uliczki, przekraczamy rzekę i już prosto do Kościoła św. Nizier, który był kościołem parafialnym Służebnicy Pauliny.
Kościół św. Polikarpa w Lyonie, jest jakby wciśnięty pomiędzy kamienice, otoczony nimi, niedostępny. Nie do ogarnięcia wzrokiem w całości. Stary, ale bardzo ważny na drodze duchowej pielgrzymki do Lyonu. W tym kościele Paulina często się modliła i tu działała. Wszystkie te miejsca, które odwiedziliśmy są oddalone od siebie zaledwie 2 km w linii prostej. To taki piękny spacer po starym mieście...z różańcem w kieszeni.
„Ta piękna pobożność, na ogół od dawna kojarzona z «zawodowymi» dewotkami, które powinny być stare lub nie mieć nic do roboty, to błędne, ale niestety powszechne uprzedzenie (…). Najważniejszą więc rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” PMJ 1826 r.
Na stronie znajdziecie nazwy oraz strony www organizacji, fundacji, stowarzyszeń, które działają na szerokim polu w misyjnym świecie. Jedne działają na całym świecie a inne w Polsce są ogromnym zapleczem dla posłanych misjonarzy, misjonarek oraz wolontariuszy. Potrzebują oni wsparcia modlitwą, wsparcia finansowego i rzeczowego.
Misyjne ogniska, parafialne grupy ministrantów i bielanek, koła różańcowe, Kościół Domowy... każda z inicjatyw może, a nawet powinna być misyjna. Zapraszam Was do tworzenia tej części strony. Przesyłajcie linki do Waszych stron. Piszcie o tym, jak wspieracie misje. Zaczynam od przedstawienia Wam Warsztatu misyjnego.