DZIEŃ MATKI

W 1782 r. dwudziestoletnia Joanna Lattier, córka zgrzeblarza jedwabiu^*, poznała 27 letniego Antoniego Jaricot podczas Drogi Krzyżowej odprawianej na drodze z katedry św. Jana do kalwarii Świętego Ireneusza. Było to w mieście Lyon. Młodzi byli pobożni i pokorni. Antoni odrzucił propozycję małżeństwa z inną bogatą panną, wybierając dziewczynę piękną ale ubogą, która też ciężko pracowała fizycznie. Nic nie zapowiadało ich późniejszego życia w dostatku.

 

 

 

 

 

Małżonek powiedział o niej " Cóż to szkodzi, zarobię za nas dwoje" wiedząc, że do małżeństwa nie wniesie wysokiego posagu, a jedynie "przymioty swojego charakteru". Młodzi stali się dla siebie prawdziwymi przyjaciółmi, uchodzili za uczciwych i gościnnych. Zamieszkali przy ul. Tupin 16 w Lyonie. W 1789 r. kiedy wybucha rewolucja, rodzinę spotykają trudności. Antonii poszedł walczyć w obronie Lyonu. Cudem ocalały z zamieszek, pomaga Joannie, będącej w zaawansowanej ciąży wydostać się z miasta. Mają już kilkoro dzieci: 10- letniego Pawełka, 3 letnią Zosię i roczną Laurettę. Syn Narcyz rodzi się jako dziecko niepełnosprawne, do czego mogły się przyczynić strach, obawy i trwoga o życie, kiedy kobieta była w ciąży. Rodzina przeżywa też śmierć 6 letniego syna Jana-Marii (1791r.) Po zamieszkach wracają do miasta, do swojego sklepu, zajmują się składaniem jedwabiu i jego sprzedażą. Rodzina bogaci się, Antoni kupuje coraz więcej nieruchomości wiejskich. W między czasie przeprowadzają się do nowego domu. Interesy idą świetnie. Joanna troszczy się o rodzinę, ale także dba o współpracowników. Doskonale zajmuje się domem, dziećmi. W czasach dostatku rodzi się dwoje najmłodszych dzieci. Rodzeństwo Fileas (2 lutego 1797 r.)  i Paulina Maria (22 lipca 1799 r.)  Dzieci są sobie bardzo bliscy, bo równi wiekiem. Dziewczynkę w wieku 14 lat matka zaczęła wprowadzać do świata mody i kultury. Stroi ją w piękne suknie, zakłada pierwszą biżuterię. Dorasta w poczuciu piękna, otoczona bogactwem strojów, zabaw i spełnianych zachcianek. Uczęszczała na bale, bywała w teatrach. Wyglądała pięknie, wszystkim się podobała. Podsłuchała też, że będzie doskonałą kandydatką na żonę. Przeraziło ją to, ponieważ pragnęła oddać się zupełnie Panu Bogu. Kochającą mamę, która szczególnie troszczyła się o najmłodszą z córek poprosiła, aby przestała ubierać ją w tak strojne suknie. Na co ta jej odpowiedziała, że "nie pióra stanowią ptaka, można mieć serce pokorne i pod najdroższym okryciem". Joanna była dla dzieci wzorem pobożności. Uczyła modlitw, zaufania do Boga, zaprowadzała do kościołów, mimo, że Francja od Kościoła się odwracała. Jej dobroć, troska, życie w przyjaźni i miłości z mężem stanowiła fundament, na którym swoje życie rodzinne budowały starsze dzieci. Paulinka oddała swoje życie trosce o ubogich i oddawała się modlitwie. Matka Paulinki, kiedy dziewczynka miała wypadek, poświęciła swoje życie modlitwie o zdrowie dla córki. W niedługim czasie zmarła. Młoda Paulina, poczuła ogromny smutek i pustkę. Jej dorosłe rodzeństwo opuściło rodzinny dom. Ukochany brat Fileas wydoroślał, korzystał z uciech świata, póki nie doświadczył znudzenia takim życiem. Wyjechał do Paryża by wstąpić do Seminarium, aby przygotowywać się do misyjnej posługi w Chinach. Matka pozostał na zawsze w sercu Pauliny.

 

Na podstawie książki "Paulina Jaricot" Georges Naidenoff

*Zgrzeblenie, gręplowanie – jedna z głównych operacji technologicznych w procesie wytwarzania przędzy z włókien krótkich, podczas której splątana masa włókien zostaje oczyszczona, wymieszana, rozluźniona i rozczesana. Głównym celem tego procesu jest równoległe ułożenie włókien i uformowanie ciągłej, równomiernej taśmy włókien, która po kolejnych fazach rozciągania, łączenia i powtórnego rozciągania jest skręcana w niedoprzęd. Jest to ostatnia faza obróbki włókna przed procesem przędzenia.

AKTUALNOŚCI, Publikacje