NOWENNA DZIEŃ SIÓDMY - FORMACJA CZŁONKÓW ŻYWEGO RÓŻAŃCA

MODLITWA
Dziękujemy Ci, Boże, za troskę Pauliny Jaricot o duchowy rozwój członków Żywego Różańca i prosimy Cię przez jej wstawiennictwo, aby wszyscy zelatorzy i członkowie róż różańcowych umieli łączyć modlitwę ustną z rozważaniem życia Jezusa i Maryi.
ROZWAŻANIE
Wyrzut Chrystusa, że ludzie czczą Boga tylko wargami, a sercem są daleko od Niego, dotyczy każdego pokolenia chrześcijan. Paulina Jaricot również znała ten problem. Już pod koniec kwietnia 1830 roku, a więc niecałe trzy lata od powstania Żywego Różańca, zaczęła pisać listy okólne skierowane do wiernych modlących się w 15 osobowych grupach. Były w nich zachęty do modlitwy, rozważania duchowe, sprawozdania ze spotkań, informacje o rozwoju różańca. Od 1845 roku listy te stały się systematyczną refleksją nad znaczeniem różańca i były dyktowane jej troską o formację członków Żywego Różańca.
„Oto jak Kościół określa różaniec: jest to pewna
forma modlitwy, […] jednocześnie modlitwa
ust, umysłu i serca; składa się z najświętszych modlitw;
w nim oddajemy cześć równocześnie Jezusowi
i Maryi w Ich najważniejszych tajemnicach;
i wreszcie, jeśli wargi często wypowiadają określoną
liczbę modlitw, w wielorakich tematach ofiarowanych
rozważaniu, umysł znajduje różnorodność
pełną wdzięku i bogactwa, a serce – źródło
obfitujące w tysiące błogich uczuć”.
„Czy połączenie modlitwy ustnej z myślą to istota pobożności różańcowej? Tak, z pewnością. To połączenie jest konieczne i bynajmniej nie sprawia, że odmawianie różańca staje się drażliwe i męczące, ale tylko łagodzi je i ułatwia. [...] Te dwie rzeczy idą w parze, kroczą obok siebie, wzajemnie się wspierają i wspomagają. [...] To powinno nas skłonić do wniosku, że gdy modlitwa ustna – jeśli tak można to ująć – jest ciałem różańca świętego, to kolejne rozważane tajemnice – smakowane sercem lub oczyma umysłu – są jakby jego duszą i życiem”.

NOWENNA DZIEŃ SIÓDMY - Formacja plik pdf

AKTUALNOŚCI, MODLITWA